جوان آنلاین: سال ۱۳۶۵، یک سال سرنوشت ساز برای جنگ تحمیلی بود. در آن سال باید تکلیف جنگ روشن می‌شد. چهار سال از استراتژی تعقیب و تنبیه متجاوز گذشته بود و جز پیروزی در عملیات والفجر ۸ در زمستان سال ۶۴ و فتح فاو، پیروزی چشمگیر دیگری در آن چهار سال به دست نیامده بود؛ لذا در سال ۶۵ فرماندهان برآن شدند تا با تکمیل پیروزی در والفجر ۸، کار جنگ را در عملیات کربلای ۴ یکسره کنند.
سپاه ۱۰۰ هزارنفری
در سال ۶۵ اعزام قوای محمد که تعداد آنها صد هزار نفر تخمین زده می‌شد، یک کار عمده و گسترده در زمینه اعزام نیرو به جبهه‌های جنگ بود. اغلب رزمندگان سپاه محمد (ص) اعزام اولی بودند و ورود آنها به جبهه‌های جنگ برای کمک به نیرو‌هایی که از پیش در جبهه‌ها حاضر می‌شدند، می‌توانست تحولی عمده در جنگ به وجود آورد. اعزام قوای محمد (ص) به صورت خاص برای انجام عملیات کربلای ۴ صورت گرفته بود. عملیاتی که می‌خواست سرنوشت جنگ را یکسره کند.
عبور از اروند
هرچند در عملیات والفجر ۸ برای اولین بار رزمندگان از اروند رود عبور کردند و فاو را گرفتند، اما اینبار قرار بود رزمندگان در حالی از اروند عبور کنند که دشمن هوشیار شده بود و قاعدتاً موانع بیشتری را پیش روی نیرو‌های ایرانی قرار می‌داد. هوشیاری دشمن، البته تنها بخشی از سختی‌هایی بود که پیش از عملیات می‌شد آن را پیش‌بینی کرد. بحث لو رفتن کربلای ۴ که تا ساعات پایانی قبل از آغاز، ابعاد آن برای فرماندهان مشخص نبود، ماجرای دیگری داشت که باعث شد کربلای ۴ یکی از دشوارترین عملیات دفاع مقدس نام بگیرد.
بمباران گسترده شهر‌ها
قبل از آغاز عملیات کربلای ۴، دشمن که از اعزام قوای محمد (ص) احساس خطر کرده بود، در آذرماه بمباران گسترده‌ای انجام داد تا پیش از انجام هر عملیاتی، حداکثر تلفات را از ایران بگیرد. پنجم آذرماه ۶۵ شهر اندیمشک که ایستگاه بسیاری از رزمندگان بود، به مدت یک ساعت و ۳۰ دقیقه بدون توقف بمباران شد که طولانی‌ترین مدت بمباران یک شهر در دفاع مقدس به شمار می‌رود. اسکادران‌های دشمن، مرتب برخی از نقاط این شهر خصوصاً ایستگاه راه آهن را بمباران کردند تا بلکه حداکثر تلفات را از رزمندگان اعزامی بگیرند. اما به رغم این اقدامات، عملیات کربلای ۴ در دی ماه ۶۵ انجام گرفت.
اتمام زود هنگام
نهایتاً کربلای ۴ در سوم دی ۱۳۶۵ در جنوبی‌ترین نقطه جبهه انجام شد و به جهت لو رفتن، ظرف ۳۶ ساعت به اتمام رسید. رزمندگان غواص به‌رغم هوشیاری بعثی‌ها توانستند خود را به ساحل دشمن برسانند. اما موج دوم رزمندگان که قرار بود سوار بر قایق ها، خود را به سواحل فتح شده برسانند، با گلوله باران دشمن موفق عمل نکردند و بسیاری از قایق‌ها روی آب منهدم شدند. نهایتاً غواص‌ها و آن تعداد از رزمندگان آبی- خاکی که توانسته بودند خود را به ساحل دشمن برسانند، تا روشنایی هوا مقاومت کردند تا مگر نیرو‌های پشتیبانی موج دوم و سوم از راه برسند که این امر میسر نشد و اغلب نیرو‌هایی حاضر در خط دشمن که در پشت سر خود امواج خروجان اروند را می‌دیدند و در مقابل با نیرو‌های بی‌شمار دشمن رو به رو بودند، با دادن شهید و مجروح و البته اتمام مهمات‌شان، به اسارت دشمن درآمدند. در کربلای ۴ ایران حدوداً ۵۰۰ نفر اسیر داد.
